آموزش لینوکس( Linux Essentials ) جلسه 11 : اسکریپت نویسی 2

ویرایشگرهای متنی

کاربران لینوکس اغلب مجبورند در محیطی کار کنند که ویرایشگر گرافیکی متن در آن وجود ندارد. بنابراین توصیه می شود حداقل با ویرایش فایل های متنی از خط فرمان آشنا شوید که ما در اینجا دو از رایج ترین ویرایشگرهای متن vi و nano را معرفی خواهیم کرد.

vi :

یک ویرایشگر متنی خوب می باشد و کار کردن با این ویراشکر دشوار می باشد و به طور پیش فرض تقریباً روی همه سیستم های لینوکس موجود نصب شده است. 

مهمترین تفاوت بین vi و برنامه هایی مانند Notepad این است که vi سه حالت مختلف دارد. هنگام راه اندازی ، از کلیدهای H ، J ، K و L برای پیمایش در صفحات استفاده می شود ، نه برای تایپ کردن. می توانید I را فشار دهید تا وارد حالت insert شود. در این مرحله ، شما می توانید دستورات یا متن دلخواه خو را تایپ نمائید. برای خروج از حالت درج ، Esc را فشار دهید تا به حالت پیمایش بازگردید.برای ذخیره فایل از wq: استفاده نمائید تا فایل ذخیره شود و از محیط vi خارج شوید.

نمونه :

vi file.text

با زدن دستور vi و نام فایل یک پنجره جدید باز می شود که در محیط vi قرار گرفته اید.همانطور که در بالا گفتیم با زدن کلید i وارد مد insert می شویم و متن مورد نظر را درون فایل می نویسیم :

Wellcom to Linux
www.Tosinso.com

بعد وارد کردن دستور بالا در فایل مورد نظر با زدن Esc از حالت insert خارج خواهید شد و با زدن wq: متن مورد نظر در فایل ذخیره شده و از ویرایشگر vi خارج خواهید شد.با چاپ کردن فایل مورد نظر خواهید دید که اطلاعات در آن ذخیره شده است.

#cat file.txt

Wellcom to Linux
www.Tosinso.com

nano :

nano ابزاری جدیدتر است که برای استفاده ساده و آسان تر از vi ساخته شده است. nano حالت های مختلفی ندارد. در عوض ، یک کاربر با بازکردن فایل مورد نظر می تواند تایپ را شروع کند.

اسکریپت نویسی Bash :

اسکریپت نویسی در لینوکس یک امر ضروری برای حرفه ای ها محسوب می شود بنابراین اسکریپت نویسی بخشی جدا نشدنی از لینوکس می توان نام برد بنابراین برای حرفه ای شدن حتما باید اسکریپت نویسی در لینوکس را یاد بگیرید.

نمونه کد اسکریپت :

#!/bin/bash

# A simple script to greet a single user.

if [ $# -eq 1 ]
then
  username=$1

  echo "Hello $username!"
else
  echo "Please enter only one argument."
fi
echo "Number of arguments: $#."

در قطعه کد بالا یکسری قوانین هست که در اسکریپت نویسی بهتر است رعایت شود.

همه اسکریپت ها باید با یک شبانگ شروع شوند ، که مسیر را برای مفسر مشخص می کند.(#!/bin/bash)

همه اسکریپت ها باید شامل توضیحاتی برای توصیف کاربرد آنها باشند.(# A simple script to greet a single user.)

این اسکریپت خاص با یک شرط کار می کند ، که هنگام فراخوانی به اسکریپت منتقل می شود.

این اسکریپت شامل یک دستور if است ، که شرایط یک متغیر داخلی $ # را آزمایش می کند. این متغیر به تعداد آرگومان ها تنظیم شده است.(if [ $# -eq 1 ])

اگر تعداد آرگومان های ارسالی به اسکریپت برابر با 1 باشد ، مقدار اولین آرگومان به یک متغیر جدید به نام نام کاربری منتقل می شود و اسکریپت به کاربر سلام می دهد. در غیر این صورت ، یک پیام خطا نمایش داده می شود.